[delirium] - Lauren Oliver

Tytuł polski: [delirium]

Tytuł oryginalny: Delirium

Autor: Lauren Oliver

Cykl: Delirium (tom 1) 

Rok: 2011

Seria "Delirium":

[delirium] | [pandemonium] | [requiem]

Nota od wydawcy:

„Mówili, że bez miłości będę szczęśliwa.
Mówili, że lekarstwo na miłość sprawi, że będę bezpieczna.
I zawsze im wierzyłam.
Do dziś.
Teraz wszystko się zmieniło.
Teraz wolę zachorować i kochać choćby przez ułamek sekundy, niż żyć setki lat w kłamstwie”.


Dawniej wierzono, że miłość jest najważniejszą rzeczą pod słońcem.
W imię miłości ludzie byli w stanie zrobić wszystko, nawet zabić.
Potem wynaleziono lekarstwo na miłość.

Czy gdyby miłość była chorobą, chciałbyś się wyleczyć?

Recenzja:

Po książkę sięgnęłam głównie ze względu na okładkę i opis. Strasznie mnie tym zaintrygowała. Choć z początku nie widziałam związku między okładką a treścią książki, to po jej przeczytaniu nabrała trochę sensu. Dla mnie symbolizuje dziewczynę, która wynurza oczy poza mgłę kłamstw, którą przysłaniano jej wzrok od dzieciństwa. 

Historia opowiada o nastoletniej Lenie żyjącej w utopijnym świecie gdzieś w przyszłości, gdzie wynaleziono lekarstwo na miłość. Uważa się tam bowiem, że to właśnie miłość nie pozwala ludziom osiągnąć spokoju i równowagi, prowadzi do wojem i innych nieracjonalnych zachowań będących źródłem cierpienia ludzkości. Od kiedy wynaleziono remedium na świeci zapanował ład i porządek, rządzi tu tylko zdrowy rozsądek, nie ma miejsca na emocje.

Lena, jak każdy mieszkaniec jej świata, podda się zabiegowi dopiero po ukończeniu osiemnastu lat, wcześniejsze próby podania remedium grożą efektami ubocznymi. Kiedy ją poznajemy dziewczyna ma siedemnaście lat i nie może doczekać się zabiegu. W dniu, w którym stawia się przed komisją, która ma zamiar ocenić ją pod każdym względem i dobrać na tej podstawie późniejszego partnera życiowego, zdarza się pewien wypadek. Prace w laboratorium przerywa atak "Odmieńców", ludzi, którzy nie poddali się zabiegowi i żyją w tzw. Głuszy poza granicami "bezpiecznych miast". Dziewczyna spostrzega w chwili ataku chłopca, który śmieje się z całej sytuacji niezauważony przez innych. Jej ocena zostaje przesunięta na inny dzień, a ona sama wraca z powrotem do normalnego życia. Powoli jednak za sprawą przyjaciółki dowiaduje się coraz więcej o Odmieńcach, którzy ponoć żyją nie tylko w Głuszy, ale także wśród nich, udając normalnych obywateli. Jakby tego było mało, poznaje Alexa, który okazuje się tym samym chłopakiem, którego widziała w dniu ataku na laboratorium. Mimo, że chłopak jest wyleczony, o czym świadczy blizna za uchem, dziewczyna czuje się w jego towarzystwie nieswojo.

Wkrótce jej życie zmienia się o 180 stopni, kiedy Alex wyznaje jej całą prawdę o Głuszy i Odmieńcach, a także o sobie samym. Lena zaczyna zdawać sobie sprawę, że świat w którym żyje to jedno wielkie kłamstwo.

Książkę czyta się bardzo szybko, te ponad 350 stron przeczytałam jednym tchem w dwa dni. Kiedy się zacznie nie można się oderwać. Autorka pisze przystępnym językiem, to co może zwrócić uwagę, to fakt, że w książce jest mało dialogów. Większą jej część stanowią opisy przemyśleń i obserwacji głównej bohaterki, która jest narratorem. Podoba mi się taki sposób napisania tej historii, bo pozwala on na dokładne poznanie naszej bohaterki i zrozumienie jej zachowań. Dodatkowym plusem były dla mnie zamieszczone przed każdym nowym rozdziałem fragmenty z Księgi SZZ (Księgi szczęścia, zdrowia i zadowolenia), fragmenty wierszyków dla dzieci, czy Wczesnych badań nad remedium [w:] Krótkiej historii Stanów Zjednoczonych Ameryki. Wszystko to pozwala na zrozumienie jak ogłupiane jest to społeczeństwo, w którym żyje Lena i jak głęboko wierzy w swoje racje.

Polecam tą książkę, każdemu kto lubi tego utopijne światy w stylu np. Igrzysk Śmierci. Myślę, że ten kto polubił Igrzyska polubi i delirium. Z pewnością sięgnę po kolejne tomy, szczególnie biorąc pod uwagę zakończenie pierwszego (nie mogę się doczekać jak dalej potoczą się losy bohaterów!). Wiem, że na podstawie książki ma powstać w tym roku film i mam nadzieje, że będzie udany, bo historia jest świetna, na pewno go obejrzę. 

Mamo, powiedz proszę, jak do domu wrócić,

Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić.

Spotkał mnie wilkołak i w swej okropności,

Pokazał mi zęby i wyrwał wnętrzności.

Mamo, powiedz proszę, jak do domu wrócić,

Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić.

Zatrzymał mnie wampir, miał krzaczastą brew,

Pokazał mi zęby i wyssał mą krew.

Mamo, pomóż, proszę, chciałabym iść spać.

Jestem już półżywa, nie mam siły stać. 

Spotkałam Odmieńca, co urzekł mnie wielce,

Pokazał mi uśmiech i skradł moje serce.

Ocena: 5/6

Recenzja bierze udział w wyzwaniu "Klucznik"

Wydana w serii | okładkowe love 

Recenzja bierze udział w wyzwaniu "Czytam fantastykę 2014"